Inbreng in een TIGV: schenkbelasting en verdeelrecht?
Burgerrechtelijk
De mogelijkheid bestaat om aan het huwelijksvermogensstelsel van scheiding van goederen een zogenaamd TIGV toe te voegen. Die afkorting staat voor ‘Toegevoegd Intern Gemeenschappelijk Vermogen’ en laat echtgenoten die gehuwd zijn onder het stelsel van scheiding van goederen toe om een beperkte gemeenschap te creëren. Het stelsel van zuivere scheiding van goederen wordt op die manier aangevuld met het voordeel van het wettelijk stelsel. Dergelijk TIGV kan worden toegevoegd in het huwelijkscontract via een notariële akte en komt neer op een gebonden onverdeeldheid tussen beide echtgenoten. De echtgenoten zijn vrij om te kiezen welke goederen in het TIGV worden ondergebracht. Daarnaast hoeft er geen evenwicht te bestaan tussen beide echtgenoten omtrent het aandeel in de ingebrachte of gezamenlijk aangekochte goederen.
Fiscaalrechtelijk
Uit de voorafgaande beslissing nummer 19022 van VLABEL kan worden afgeleid dat een TIGV op dezelfde wijze behandeld dient te worden als een gewone gemeenschap van goederen. Ingevolge die beslissing wordt de inbreng van een goed in een TIGV eveneens beschouwd als een huwelijksvoordeel daar het voortvloeit uit de toepassing van het huwelijkscontract. Aldus valt de inbreng in een TIGV ook niet onder het toepassingsgebied van de schenkingsregels waardoor het niet belast wordt met een schenkbelasting. Evenwel geldt er een algemeen vast registratierecht van € 50.
| Dergelijke inbreng wordt vaak gekoppeld aan enerzijds een ontbindende voorwaarde bij echtscheiding en anderzijds een beding van ongelijke verdeling bij overlijden. Een ontbindende voorwaarde zorgt ervoor dat het ingebrachte goed in het geval van een echtscheiding zal terugkeren naar de inbrengende echtgenoot. Wanneer de terugname van het ingebrachte goed in het huwelijkscontract op niet-optionele wijze bedongen is, zal er geen verdeelrecht geheven worden. Dat besliste VLABEL reeds in 2015 (standpunt nummer 15059). Daarnaast kan een beding van ongelijke verdeling inhouden dat de langstlevende na het overlijden van zijn/haar echtgeno(o)t(e) de keuze heeft om te beslissen welke goederen van het TIGV aan hem/haar worden toebedeeld. Die toebedeling gebeurt eveneens op grond van het huwelijkscontract waardoor ook hier geen verdeelrecht van toepassing is. Er dient evenwel opgemerkt te worden dat de langstlevende (op basis van artikel 2.7.1.0.4 VCF) wel erfbelasting zal dienen te betalen wanneer hij/zij meer verkrijgt dan de helft van het TIGV. |
Conclusie
Een inbreng in een TIGV bij het stelsel van scheiding van goederen wordt op dezelfde wijze behandeld als een inbreng in een gemeenschappelijk vermogen bij het wettelijk stelsel. In beide gevallen is er geen schenkbelasting of verdeelrecht verschuldigd, evenwel een algemeen vast registratierecht.
