Wat is de Reynders taks?
De Reynders taks werd in 2006 in het leven geroepen door toenmalig minister van financiën, Didier Reynders, en is een zeer complexe taks waarbij sommige fondsen belast worden op de meerwaarde. Wie denkt dat we in Belgie geen meerwaardebelasting kennen, denkt dus verkeerd.
Voor wie is de Reynders Taks?
Wie belegt in fondsen met obligaties, betaalt bij de verkoop van het fonds vaak meerwaardebelasting. Indien het fonds minstens 10 procent belegt in vastrentende effecten, zal de Reynders taks toepassing vinden. Het gaat hier met andere woorden om pure obligatiefondsen, geldmarktfondsen of gemengde fondsen. Enkel de inkomsten en meerwaarde die het fonds uit de vastrentende effecten haalt, zijn onderworpen aan deze belasting. Het bepalen of een fonds al dan niet onderworpen is aan de Reynders taks is een eerste element dat deze belasting zo complex maakt.
Wanneer is de Reynderstaks verschuldigd en hoeveel bedraagt deze?
De Reynders taks is verschuldigd bij de verkoop van fondsen die onder het toepassingsgebied van deze belasting vallen. Om te weten of een fonds aan de taks onderworpen is, dienen we volgend onderscheid te maken:
- Obligatiefondsen: Bij pure obligatiefondsen is het eenvoudig. Zij zijn bij verkoop hoe dan ook onderworpen aan de Reynders taks. De meerwaardebelasting is een roerende voorheffing van 30 procent. Dit tarief past men bij de verkoop van het fonds toe op het verschil tussen de eind- en de beginwaarde. Of het een distributie- dan wel een kapitalisatiefonds betreft, maakt niet uit. De heffing zal in beide gevallen worden toegepast.
- Aandelenfondsen: De Reynders taks is nooit van toepassing op aandelenfondsen.
- Gemengde fondsen: Dit zijn fondsen die zowel aandelen als obligaties bevatten. Bovenstaande regels kunnen worden doorgetrokken. De taks zal enkel verschuldigd zijn op het obligatie- en cash gedeelte. Het aandelengedeelte zal niet onderworpen zijn aan de meerwaardebelasting. Indien het fonds voor meer dan 90 procent belegt in aandelen zal het evenmin onderworpen zijn aan de belasting. De meerwaarde op het obligatiegedeelte dient afzonderlijk berekend te worden. Daarop zal dan een heffing van 30% toegepast worden.
Zoals vermeld geldt de taks zowel voor distributiefondsen als voor kapitalisatiefondsen. Bij de fondsen van het laatste type moet de belegger ook nog beurstaks betalen bij de verkoop, wat maakt dat u als belegger geen duidelijk zicht meer heeft op de de waarde van uw beleggingen en de belastingfactuur al na enkele jaren hoog kan oplopen.
Wenst u te beleggen op een manier dat er noch Reynders taks, noch beurstaks verschuldigd is? Neem dan contact op met een van onze consultants voor een vrijblijvend gesprek.